Ta cześć świata nazywana jest Azją Środkową lub Azją Centralną. Dużo bardziej cenię tą druga nazwę. Po pierwsze dlatego, że miejsce to raczej w środku geograficznym Azji nie jest. A poza tym po rosyjsku brzmi to dla mnie pejoratywnie sredniaja - jakaś taka średnia i nic więcej. Z Azja Centralną to już zupełnie co innego. To centrum; i rzeczywiście to tu spotykały się wpływy wszystkich największych cywilizacji, to ten region był zawsze otoczony trzystusześćdziesięciostoponiową panoramą kultur - basenu Morza Śródziemnego i Bliskiego Wschodu z południowego zachodu, wielkiej tajgi syberyjskiej od północy, kultur Wielkiego Stepu pod północnego-wschodu, Chin od wschodu i płw. Indyjskiego od południa.
W Azji Cenralanej są w zasadzie dwa wielkie obszary górskie Tien Szan i Pamiro-ałaj. Pamiro-ałaj to ogromny system górski ciągnący sie przez terytorium Afganistanu, Chin, Kirgizji, Pakistanu Tadżykistanu, Uzbekistanu. Od południa opada ku kotlinie Fergańskiej i Kaszgarskiej, od południowego-wschodu opiera się o pustynię Takla-Makan. Od wschodu graniczy z górami Karakorum; jego południową granicę stanowi rzeka Piandż a na zachodzie przechodzi w pustynię Kyzyłkum. Największym regionem w Pamiro-ałaju jest Pamir - Dach Świata - ogromny płaskowyż od którego w różnych kierunkach odchodzą chaotycznie wijące się pasma górskie. Pomiędzy Pamir a Tien Szanem wciśnięte są grzbiety Hisaro-ałaju - podobnie do masywu Tien Szan równoleżnikowo biegnący masyw górski - druga cześć Pamiro-ałaju.
Hisaro-ałaj ciągnie się na przestrzeni około 800 kilometrów pomiędzy kotliną Fergańską na północy i doliną Wachszu (Surchobu) na południu przez terytorium Kirgizji i Tadżykistanu.
Miejscem niezwykłym w Hisaro-ałaju jest węzeł Matczy (Matczynskij uzeł) miejsce gdzie na piku Igła spotykaja się trzy wielkie grzbiety tworzące Hisaro-ałaj - Alaiskij hrebet, Turkiestańskij hrebet i Zarawszańskij hrebet. Nasza trasa wiedzie przez północne stoki grzbietu Turkiestańskiego w okolicy węzła Matczy.
W Azji Cenralanej są w zasadzie dwa wielkie obszary górskie Tien Szan i Pamiro-ałaj. Pamiro-ałaj to ogromny system górski ciągnący sie przez terytorium Afganistanu, Chin, Kirgizji, Pakistanu Tadżykistanu, Uzbekistanu. Od południa opada ku kotlinie Fergańskiej i Kaszgarskiej, od południowego-wschodu opiera się o pustynię Takla-Makan. Od wschodu graniczy z górami Karakorum; jego południową granicę stanowi rzeka Piandż a na zachodzie przechodzi w pustynię Kyzyłkum. Największym regionem w Pamiro-ałaju jest Pamir - Dach Świata - ogromny płaskowyż od którego w różnych kierunkach odchodzą chaotycznie wijące się pasma górskie. Pomiędzy Pamir a Tien Szanem wciśnięte są grzbiety Hisaro-ałaju - podobnie do masywu Tien Szan równoleżnikowo biegnący masyw górski - druga cześć Pamiro-ałaju.
Hisaro-ałaj ciągnie się na przestrzeni około 800 kilometrów pomiędzy kotliną Fergańską na północy i doliną Wachszu (Surchobu) na południu przez terytorium Kirgizji i Tadżykistanu.
Miejscem niezwykłym w Hisaro-ałaju jest węzeł Matczy (Matczynskij uzeł) miejsce gdzie na piku Igła spotykaja się trzy wielkie grzbiety tworzące Hisaro-ałaj - Alaiskij hrebet, Turkiestańskij hrebet i Zarawszańskij hrebet. Nasza trasa wiedzie przez północne stoki grzbietu Turkiestańskiego w okolicy węzła Matczy.
